Και τι δεν είχε η σημερινή μέρα! Και από φωλίτσα σε φωλίτσα πετάξαμε, και ουρίτσες κυνηγήσαμε, τρέξαμε σε σκυταλοδρομίες και από πάνω και από κάτω από φυσικό εμπόδιο, και το σκοινί τραβήξαμε για να δούμε ποιος είναι ο πιο δυνατός, και βόλεϊ καθιστό δοκιμάσαμε και ποδόσφαιρο παίξαμε και τις καλαθιές μας βάλαμε και κάναμε κι ένα χορευτικό. Αμ πώς!
Ακόμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων είχαμε την τύχη να ακούσουμε τις όμορφες και εμπνευσμένες ομιλίες δύο σπουδαίων αθλητών με αναπηρία του κ. Σίμου Παλτσανιτίδη, Προέδρου των Ολυμπιονικών με Αναπηρία [3ου Ολυμπιονίκη στο Σίδνεϋ (2000), 5ου στην Αθήνα
(2004)] και με πάρα πολλές συμμετοχές και μετάλλια σε πλήθος αθλητικών εκδηλώσεων και του κ. Παντελή Καλόγερου [3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Δουβλίνο, 2006 / 6ου Ολυμπιονίκη / Πεκίνο 2008 και 7ου Ολυμπιονίκη / Λονδίνο 2012] αλλά και του συμμαθητή μας Α.Μ. που με τη δυνατή ομιλία του μας συγκίνησε όλους και όλες.
Τέλος σήμερα έγινε και η «υιοθεσία» της πρώτης από την έκτη, με μία μικρή παρουσίαση όλων των παιδιών, ένα μικρό δωράκι από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, τραγουδάκια και πολλή συγκίνηση!
Λίγα λόγια για το θεσμό:
Κάθε «πρωτάκι» του σχολείου μας, υιοθετείται στην αρχή της χρονιάς από έναν μαθητή ή μαθήτρια της Στ? τάξης. Το «εκτάκι» αναλαμβάνει να το προστατεύει, να το καθοδηγεί και να το βοηθάει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Έτσι το «πρωτάκι» ξέρει ότι μπορεί να απευθυνθεί και κάπου αλλού εκτός από τους/τις δασκάλους/ες του για κάτι που το απασχολεί. Και τα «εκτάκια» κρατούν συνεχώς τα μάτια τους ανοιχτά για οτιδήποτε μπορεί να χρειαστούν τα «πρωτάκια». Ο θεσμός υπάρχει πολλά χρόνια στο σχολείο μας κι εκείνο που παραδέχονται όλοι και όλες είναι ότι το δέσιμο των παιδιών κρατάει με ένα μαγικό τρόπο έναν ολόκληρο χρόνο και στο τέλος όλη αυτή η αγάπη ανταποδίδεται από τα παιδιά της Πρώτης στην γιορτή αποχαιρετισμού της Έκτης. Εκεί να δείτε!
Καλή μας αρχή λοιπόν με παιχνίδια και χαρές, μοίρασμα και συγκίνηση!